๘. กตโมรกติสสกสูตร
ว่าด้วยกตโมรกติสสกภิกษุ
[๕๙๔] เรื่องเกิดขึ้นที่กรุงสาวัตถี
สมัยนั้น พระผู้มีพระภาคทรงหลีกเร้นประทับพักผ่อนอยู่ในที่พักกลางวัน
ครั้งนั้น สุพรหมปัจเจกพรหมและสุทธาวาสปัจเจกพรหมเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาค
ถึงที่ประทับ ได้ยืนพิงบานประตูคนละข้าง
[๕๙๕] ลำดับนั้น สุทธาวาสปัจเจกพรหมปรารภ
กตโมรกติสสกภิกษุ ได้กล่าวคาถานี้ในสำนักของพระผู้มีพระภาคว่า
ใครผู้มีปัญญาในโลกนี้
จะพึงประเมินพระขีณาสพผู้มีคุณอันประมาณมิได้
เราเห็นว่าผู้นั้นมีปัญญาทึบยังเป็นปุถุชนอยู่
บังอาจประเมินพระขีณาสพผู้มีคุณอันประมาณมิได้
กตโมรกติสสกสูตรที่ ๘ จบ

ติสฺสกสุตฺต
[๕๙๔] สาวตฺถิย … เตน โข ปน สมเยน ภควา ทิวาวิหารคโต
โหติ ปฏิสลฺลีโน ฯ อถ โข สุพฺรหฺมา จ ปจฺเจกพฺรหฺมา
สุทฺธาวาโส จ ปจฺเจกพฺรหฺมา เยน ภควา เตนุปสงฺกมึสุ
อุปสงฺกมิตฺวา ปจฺเจก ทฺวารพาห นิสฺสาย อฏฺสุ ฯ
[๕๙๕] อถ โข สุทฺธาวาโส ปจฺเจกพฺรหฺมา กตโมรกติสฺสก ๑
ภิกฺขุ อารพฺภ ภควโต สนฺติเก อิม คาถ อภาสิ
อปฺปเมยฺย ปมินนฺโต โกธ วิทฺวา วิกปฺปเย
อปฺปเมยฺย ปมายิน นิธุตนฺต มฺเ อกิสฺสวนฺติ ฯ
******************

๑ ม. กตโมทกติสฺสก ฯ

อรรถกถาติสสกสูตร
ในติสสกสูตรที่ ๘ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้ :-
ปัญญาท่านเรียกว่า กิสฺสวา ในบทว่า อกิสฺสวํ ดังนี้. อธิบายว่า
ปราศจากปัญญา.
จบอรรถกถาติสสกสูตรที่ ๘