๒. หังสฆาตกภิกขุวัตถุ
เรื่องภิกษุฆ่าหงส์
(พระผู้มีพระภาคตรัสพระคาถานี้แก่ภิกษุผู้ฆ่าหงส์ ดังนี้)
[๓๖๒] บุคคลผู้สำรวมมือ A สำรวมเท้า สำรวมวาจา สำรวมตน
ยินดีธรรมภายใน B มีจิตตั้งมั่น อยู่ผู้เดียว สันโดษ
บัณฑิตทั้งหลายเรียกว่า ภิกษุ
เชิงอรรถ
A สำรวมมือ หมายถึงไม่คะนองมือ หรือไม่ทำร้ายสัตว์ด้วยมือ แม้เท้า วาจา
ก็มีนัยเดียวกันนี้ (ขุ.ธ.อ. ๘/๕๐)
B ยินดีธรรมภายใน หมายถึงยินดีในการเจริญกัมมัฏฐาน
คือ สมถกัมมัฏฐานและวิปัสสนากัมมัฏฐาน (ขุ.ธ.อ. ๘/๕๐, ขุ.เถร.อ. ๑๐๓๕/๔๖๘)

รออัพเดต

รออัพเดต