21-092 สมาธิ สูตรที่ 1
พระไตรปิฎก
๒. ปฐมสมาธิสูตร
ว่าด้วยสมาธิ สูตรที่ ๑
{๙๒}[๙๒] ภิกษุทั้งหลาย บุคคล ๔ จำพวกนี้มีปรากฏอยู่ในโลก
บุคคล ๔ จำพวก A ไหนบ้าง คือ
๑. บุคคลบางคนในโลกนี้ได้ความสงบแห่งจิตภายใน B แต่ไม่ได้ความ
เห็นแจ้งธรรมด้วยปัญญาอันยิ่ง C
๒. บุคคลบางคนในโลกนี้ได้ความเห็นแจ้งธรรมด้วยปัญญาอันยิ่ง แต่
ไม่ได้ความสงบแห่งจิตภาใน
๓. บุคคลบางคนในโลกนี้ไม่ได้ความสงบแห่งจิตภายในและไม่ได้ความเห็น
แจ้งธรรมด้วยปัญญาอันยิ่ง
๔. บุคคลบางคนในโลกนี้ได้ความสงบแห่งจิตภายในและได้ความเห็นแจ้ง
ธรรมด้วยปัญญาอันยิ่ง
ภิกษุทั้งหลาย บุคคล ๔ จำพวกนี้แลมีปรากฏอยู่ในโลก
ปฐมสมาธิสูตรที่ ๒ จบ
เชิงอรรถ
A ดู อภิ.ปุ. (แปล) ๓๖/๑๘๗/๒๑๕
B ความสงบแห่งจิตภายใน หมายถึงอัปปนาจิตตสมาธิในสันดาน(ความสืบต่อแห่งจิต คือ กระแสจิตที่เกิด ดับต่อเนื่องกันมา)ของตน (องฺ.จตุกฺก.อ. ๒/๙๒/๓๖๖)
C ความเห็นแจ้งธรรมด้วยปัญญาอันยิ่ง หมายถึงวิปัสสนาญาณที่กำหนดรู้สังขารคือปัญญาอันยิ่ง และ ความเห็นแจ้งในธรรมคือเบญจขันธ์ (องฺ.จตุกฺก.อ. ๒/๙๒/๓๖๖)
บาลี
รออัพเดต
อรรถกถา
รออัพเดต