๔. ราคเปยยาล
{๔๓๘}[๒๓๑] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุควรเจริญธรรม ๒
ประการเพื่อรู้ยิ่งราคะ
ธรรม ๒ ประการ อะไรบ้าง คือ
๑. สมถะ (การฝึกจิตให้สงบเป็นสมาธิ) ๒. วิปัสสนา (ความเห็นแจ้ง)
ภิกษุควรเจริญธรรม ๒ ประการนี้เพื่อรู้ยิ่งราคะ…
เพื่อกำหนดรู้ราคะ(ความกำหนัด) … เพื่อความสิ้นราคะ … เพื่อละราคะ …
เพื่อความสิ้นไปแห่งราคะ … เพื่อความเสื่อมไปแห่งราคะ … เพื่อความคลายไปแห่ง
ราคะ … เพื่อความดับแห่งราคะ ฯลฯ เพื่อความสละราคะ … เพื่อความสละคืน
ราคะ ภิกษุควรเจริญธรรม ๒ ประการนี้ ฯลฯ (๑-๑๐)
{๔๓๙}[๒๓๒-๒๔๖] เพื่อรู้ยิ่งโทสะ(ความคิดประทุษร้าย) … เพื่อกำหนดรู้โทสะ …
เพื่อความสิ้นโทสะ … เพื่อละโทสะ … เพื่อความสิ้นไปแห่งโทสะ … เพื่อความเสื่อมไป
แห่งโทสะ … เพื่อความคลายไปแห่งโทสะ … เพื่อความดับไปแห่งโทสะ … เพื่อความ
สละโทสะ … เพื่อความสละคืนโทสะ … โมหะ(ความหลง)… โกธะ(ความโกรธ)…
อุปนาหะ(ความผูกโกรธ)… มักขะ(ความลบหลู่คุณท่าน)… ปฬาสะ(ความตีเสมอ)…
อิสสา (ความริษยา)… มัจฉริยะ(ความตระหนี่)… มายา(มารยา)… สาเถยยะ (ความ
โอ้อวด)… ถัมภะ(ความหัวดื้อ)… สารัมภะ(ความแข่งดี)… มานะ(ความถือตัว)…
อติมานะ(ความดูหมิ่นเขา)… มทะ(ความมัวเมา)… ปมาทะ(ความประมาท)…
ภิกษุควรเจริญธรรม ๒ ประการนี้
ธรรม ๒ ประการ อะไรบ้าง คือ
๑. สมถะ ๒. วิปัสสนา
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุควรเจริญธรรม ๒ ประการนี้เพื่อสลัดความประมาท (๑๑-
๑๗๐)
(เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสอย่างนี้ ภิกษุเหล่านั้นมีใจยินดี ต่างชื่นชมภาษิตของ
พระผู้มีพระภาค)
ราคเปยยาล จบ
ทุกนิบาต จบบริบูรณ์
เชิงอรรถ

รออัพเดต

รออัพเดต