๑. สิวสูตร
ว่าด้วยสิวเทพบุตร
[๒๗๘] ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของอนาถ-
บิณฑิกเศรษฐี เขตกรุงสาวัตถี ครั้นเมื่อราตรีผ่านไป สิวเทพบุตรมีวรรณะงดงาม
ยิ่งนัก เปล่งรัศมีให้สว่างทั่วพระเชตวัน เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ
ถวายอภิวาทแล้วยืนอยู่ ณ ที่สมควร ‘
[๒๗๙] ได้กล่าวคาถาเหล่านี้ในสำนักของพระผู้มีพระภาคว่า
บุคคลควรสมาคมกับพวกสัตบุรุษเท่านั้น
ควรทำความสนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ
บุคคลรู้แจ้งสัทธรรมของพวกสัตบุรุษแล้ว
ย่อมเป็นผู้ประเสริฐ ไม่เป็นผู้ตกต่ำ
บุคคลควรสมาคมกับพวกสัตบุรุษเท่านั้น
ควรทำความสนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ
บุคคลรู้แจ้งสัทธรรมของพวกสัตบุรุษแล้วย่อมได้ปัญญา
หาได้ปัญญาจากคนอันธพาลอื่นไม่
บุคคลควรสมาคมกับพวกสัตบุรุษเท่านั้น
ควรทำความสนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ
บุคคลรู้แจ้งสัทธรรมของพวกสัตบุรุษแล้ว
ย่อมไม่เศร้าโศกในท่ามกลางคนผู้เศร้าโศก
บุคคลควรสมาคมกับพวกสัตบุรุษเท่านั้น
ควรทำความสนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ
บุคคลรู้แจ้งสัทธรรมของพวกสัตบุรุษแล้ว
ย่อมรุ่งเรืองในท่ามกลางแห่งญาติ
บุคคลควรสมาคมกับพวกสัตบุรุษเท่านั้น
ควรทำความสนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ
สัตว์ทั้งหลายรู้แจ้งสัทธรรมของพวกสัตบุรุษแล้ว ย่อมไปสู่สุคติ
บุคคลควรสมาคมกับพวกสัตบุรุษเท่านั้น
ควรทำความสนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ
สัตว์ทั้งหลายรู้แจ้งสัทธรรมของพวกสัตบุรุษแล้ว
ย่อมดำรงอยู่ได้ตลอดไป A
[๒๘๐] ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคได้ตรัสตอบสิวเทพบุตรด้วยคาถาว่า
บุคคลควรสมาคมกับพวกสัตบุรุษเท่านั้น
ควรทำความสนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ
บุคคลรู้แจ้งสัทธรรมของพวกสัตบุรุษแล้ว
ย่อมหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง B
สิวสูตรที่ ๑ จบ
เชิงอรรถ
A ดูเทียบคาถาข้อ ๓๑ หน้า ๓๕-๓๖ ในเล่มนี้
B ดูเทียบคาถาข้อ ๓๑ หน้า ๓๗ ในเล่มนี้

สิวสุตฺต
[๒๗๘] เอวมฺเม สุต เอก สมย ภควา สาวตฺถิย วิหรติ
เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม ฯ อถ โข สิโว เทวปุตฺโต
อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺโณ เกวลกปฺป เชตวน
โอภาเสตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺต
อภิวาเทตฺวา เอกมนฺต อฏฺาสิ ฯ
[๒๗๙] เอกมนฺต ิโต โข สิโว เทวปุตฺโต ภควโต สนฺติเก
อิมา คาถาโย อภาสิ
สพฺภิเรว สมาเสถ สพฺภิ กุพฺเพถ สนฺถว
สต สทฺธมฺมมฺาย เสยฺโย โหติ น ปาปิโย
สพฺภิเรว สมาเสถ สพฺภิ กุพฺเพถ สนฺถว
สต สทฺธมฺมมฺาย ปฺ ลภติ ๑ นาฺโต
สพฺภิเรว สมาเสถ สพฺภิ กุพฺเพถ สนฺถว
สต สทฺธมฺมมฺาย โสกมชฺเฌ น โสจติ
สพฺภิเรว สมาเสถ สพฺภิ กุพฺเพถ สนฺถว
สต สทฺธมฺมมฺาย าติมชฺเฌ วิโรจติ
สพฺภิเรว สมาเสถ สพฺภิ กุพฺเพถ สนฺถว
สต สทฺธมฺมมฺาย สตฺตา คจฺฉนฺติ สุคตึ
สพฺภิเรว สมาเสถ สพฺภิ กุพฺเพถ สนฺถว
สต สทฺธมฺมมฺาย สตฺตา ติฏฺนฺติ สาตตนฺติ ฯ
[๒๘๐] อถ โข ภควา สิว เทวปุตฺต คาถาย อชฺฌภาสิ
สพฺภิเรว สมาเสถ สพฺภิ กุพฺเพถ สนฺถว
สต สทฺธมฺมมฺาย สพฺพทุกฺขา ปมุจฺจตีติ ฯ
******************

๑ ม. ยุ. ปฺา ลพฺภติ ฯ

อรรถกถาสิวสูตรที่ ๑ แห่งวรรคที่ ๓ มีเนื้อความกล่าวมาแล้วทั้งนั้น.