02-476 พระบัญญัติ



พระไตรปิฎก


พระบัญญัติ
ภิกษุต้องอาบัติปาจิตตีย์ เพราะฉันคณโภชนะ A
สิกขาบทนี้พระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติไว้แก่ภิกษุทั้งหลายอย่างนี้
เรื่องพระเทวทัต จบ
เชิงอรรถ
A การฉันคณโภชนะ มีได้ ๒ กรณี
(๑) ทายกนิมนต์ไปฉัน
(๒) ภิกษุออกปากขอภัตตาหารมาฉัน (วิ.ป.๘/๓๒๒/๒๖๑)
คือทายกนิมนต์ภิกษุตั้งแต่ ๔ รูปขึ้นไปพร้อมกันไปฉันโดยออกชื่ออาหาร
ภิกษุไปพร้อมกัน รับประเคนพร้อมกัน ฉันพร้อมกัน แต่ถือการรับประเคน
พร้อมกันเป็นประมาณ ถ้ารับประเคนแยกกัน ไม่ต้องอาบัติ
นี้จัดเป็นคณโภชนะโดยทายกนิมนต์
และอีกกรณีหนึ่ง ภิกษุตั้งแต่ ๔ รูปขึ้นไป ยืนหรือนั่งอยู่ด้วยกัน
เห็นอุบาสกแล้วออกปากขอว่า ท่านจงถวายภัตตาหารแก่อาตมาทั้ง ๔ รูป
หรือเห็นต่างคราวกัน แล้วต่างออกปากขอร่วมกัน หรือต่างคราวกันว่า
ท่านจงถวายภัตตาหารแก่อาตมา ท่านจงถวาย ภัตตาหารแก่อาตมา
แล้วจะไปพร้อมกัน หรือไปแยกกัน จะรับประเคนภัตตาหารแล้วฉันพร้อมกัน
หรือแยกกันฉันก็ตาม ต้องอาบัติเพราะถือการรับประเคนพร้อมกันเป็นประมาณ
นี้จัดเป็นคณโภชนะโดยการออกปากขอ (วิ.อ.๒/๒๑๗-๘/๓๔๖-๗)

บาลี



รออัพเดต

อรรถกถา


รออัพเดต

สนทนาธรรม

comments

Comments are closed.