๑. นามสูตร
ว่าด้วยชื่อ
[๑๗๘] เทวดาทูลถามว่า
อะไรเล่าครอบงำสิ่งทั้งปวง
อะไรเล่าไม่มีสิ่งทั้งปวงยิ่งกว่า
อะไรเล่าเป็นธรรมอย่างหนึ่งที่สิ่งทั้งปวงตกอยู่ในอำนาจ
[๑๗๙] พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า
ชื่อครอบงำสิ่งทั้งปวง
ชื่อไม่มีสิ่งทั้งปวงยิ่งกว่า
ชื่อเป็นธรรมอย่างหนึ่งที่สิ่งทั้งปวงตกอยู่ในอำนาจ
นามสูตรที่ ๑ จบ

นามสุตฺต
[๑๗๘] กึสุ สพฺพ อนฺธภวิ ๑ กิสฺมา ภิยฺโย ๒ น วิชฺชติ
กิสฺสสฺส ๓ เอกธมฺมสฺส สพฺเพว วสมนฺวคูติ ฯ
[๑๗๙] นาม สพฺพ อนฺธภวิ นามา ภิยฺโย น วิชฺชติ
นามสฺส เอกธมฺมสฺส สพฺเพว วสมนฺวคูติ ฯ
******************

๑ สี. อฏฺภวิ ฯ ยุ. อทฺธภวิ ฯ อ. อนฺทภวีติปิ อนฺธภวีติปิ ปาโ ฯ
๒ ภีโยติปิปาโ ฯ ๓ สพฺพตฺถ กิสฺสสฺสุ ฯ

อรรถกถานามสูตร
พึงทราบวินิจฉัยในนามสูตรที่ ๑ แห่งอันธวรรค ต่อไป :-
บทว่า นามํ สพฺพํ อนฺธภวิ แปลว่า นามย่อมครอบงำสิ่งทั้งปวง
คือ ย่อมเกิดขึ้น อธิบายว่า สัตว์หรือว่าสังขารที่พ้นจากนามอันเป็นกิตติศัพท์
ในภายนอกเกิดขึ้น ย่อมไม่มี. จริงอยู่ ชนทั้งหลายย่อมไม่รู้นามคือชื่ออันนี้
แห่งต้นไม่ใด หรือว่าแผ่นดินใด คำไม่มีชื่อนั่นแหละ ก็เป็นนาม (ชื่อ) ของ
สิ่งนั้นได้.
จบอรรถกถานามสูตรที่ ๑