25-236 ภิกษุอยู่ฝั่งแม่น้ำวัคคุมุทา
พระไตรปิฎก
๓. วัคคุมุทาตีริยภิกขุวัตถุ
เรื่องภิกษุอยู่ฝั่งแม่น้ำวัคคุมุทา
(พระผู้มีพระภาคทรงปรารภภิกษุผู้อยู่ฝั่งแม่น้ำวัคคุมุทา
พูดอวดอุตริมนุสสธรรมที่ไม่มีในตนของกันและกันแก่คฤหัสถ์เพื่อปากท้อง
จึงตรัสพระคาถาแก่ภิกษุเหล่านั้น ดังนี้ )
[๓๐๘] การกลืนกินก้อนเหล็กแดงที่ร้อนดุจเปลวเพลิง
ยังดีกว่าการที่ภิกษุผู้ทุศีล ไม่สำรวม
บริโภคอาหารที่ชาวบ้านเขาถวาย A
เชิงอรรถ
A ข้อความคาถานี้ หมายถึง การที่บุคคลกลืนกินก้อนเหล็กแดงที่ร้อน
ดุจเปลวเพลิงนั้นส่งผลให้ได้รับทุกขเวทนา ถึงตาย เพียงชาตินี้เท่านั้น
แต่การที่ภิกษุผู้ทุศีลบริโภคข้าวที่ชาวบ้านถวายด้วยศรัทธานั้น ทำให้ตกนรก
หลายร้อยชาติ ดังนั้น การกลืนกินก้อนเหล็กแดงที่ร้อนนั้นจึงดีกว่า
การที่ภิกษุผู้ทุศีลบริโภคข้าวชาวบ้าน (ขุ.ธ.อ. ๗/๑๑๒)
บาลี
รออัพเดต
อรรถกถา
รออัพเดต