๔. ลกุณฏกภัททิยวัตถุ
เรื่องพระลกุณฏกภัททิยะ
(พระผู้มีพระภาคตรัสพระคาถานี้แก่ภิกษุทั้งหลาย ดังนี้)
[๒๙๔] บุคคลฆ่ามารดา A ฆ่าบิดา B
ฆ่ากษัตราธิราชทั้ง ๒ พระองค์ได้ C
ฆ่าชาวแว่นแคว้น D พร้อมเจ้าพนักงาน E แล้ว
ดำเนินชีวิตเป็นพราหมณ์ F อยู่อย่างไร้ทุกข์
[๒๙๕] บุคคลฆ่ามารดา ฆ่าบิดา
ฆ่ากษัตราธิราชทั้ง ๒ พระองค์ได้
ทำลายทางเสือผ่านที่ ๕ G ได้
ดำเนินชีวิตเป็นพราหมณ์อยู่อย่างไร้ทุกข์
เชิงอรรถ
A มารดา หมายถึงตัณหาที่เป็นเหตุให้สัตว์เกิดในภพทั้งสาม (ขุ.ธ.อ. ๗/๙๒)
B บิดา หมายถึงอัสมิมานะ (การถือตัวว่าเป็นเรา) (ขุ.ธ.อ. ๗/๙๒)
C กษัตราธิราชทั้ง ๒ พระองค์ หมายถึงสัสสตทิฏฐิ (ความเห็นว่าเที่ยง)
และอุจเฉททิฏฐิ (ความเห็นว่าขาดสูญ) (ขุ.ธ.อ. ๗/๙๒)
D แว่นแคว้น หมายถึงอายตนะภายใน ๖ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
และอายตนะภายนอก ๖ คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธัมมารมณ์
(ขุ.ธ.อ. ๗/๙๒)
E เจ้าพนักงาน หมายถึงนันทิราคะ (ความกำหนัดด้วยอำนาจความยินดี)
(ขุ.ธ.อ. ๗/๙๒)
F พราหมณ์ หมายถึงพระขีณาสพ (ขุ.ธ.อ. ๗/๙๒)
G ทางเสือผ่านที่ ๕ หมายถึงวิจิกิจฉานิวรณ์ (ขุ.ธ.อ. ๗/๙๓)

รออัพเดต

รออัพเดต