25-194 พระโลลุทายี
พระไตรปิฎก
๔. โลลุทายีวัตถุ
เรื่องพระโลลุทายี
(พระผู้มีพระภาคทรงปรารภพระโลลุทายีผู้เล่าเรียนธรรมเพียงเล็กน้อยและไม่
ท่องบ่น จึงตรัสพระคาถานี้แก่ภิกษุทั้งหลาย ดังนี้)
[๒๔๑] มนตร์ A มีการไม่ท่องบ่นเป็นมลทิน
เรือนมีความไม่ขยันหมั่นเพียร B เป็นมลทิน
ผิวพรรณมีความเกียจคร้าน C เป็นมลทิน
ผู้รักษามีความประมาท D เป็นมลทิน
เชิงอรรถ
A มนตร์ หมายถึงปริยัติและศิลปะ เมื่อไม่ท่องบ่น และไม่เอาใจใส่ ก็เสื่อมสูญ
หรือหายไปได้ (ขุ.ธ.อ. ๗/๑๓)
B ไม่ขยันหมั่นเพียร หมายถึงไม่เอาใจใส่ดูแล หรือไม่บูรณะซ่อมแซมบ้านเรือน
(ขุ.ธ.อ. ๗/๑๓)
C ความเกียจคร้าน หมายถึงการไม่หมั่นชำระร่างกายและอวัยวะส่วนอื่น ๆ
ให้สะอาดทำให้มีผิวพรรณมัวหมอง(ขุ.ธ.อ. ๗/๑๓)
D ความประมาท สำหรับคฤหัสถ์ หมายถึงประมาทในทรัพย์สมบัติ
เช่น สัตว์เลี้ยง สำหรับบรรพชิต หมายถึงไม่คุ้มครองอินทรีย์ทวารทั้ง ๖
(ขุ.ธ.อ. ๗/๑๓)
บาลี
รออัพเดต
อรรถกถา
รออัพเดต