21-230 กวี
พระไตรปิฎก
๑๑. กวิสูตร
ว่าด้วยกวี
{๒๓๑}[๒๓๑] ภิกษุทั้งหลาย กวี ๔ จำพวกนี้
กวี ๔ จำพวก ไหนบ้าง คือ
๑. จินตากวี A
๒. สุตกวี B
๓. อัตถกวี C
๔. ปฏิภาณกวี D
ภิกษุทั้งหลาย กวี ๔ จำพวกนี้แล
กวิสูตรที่ ๑๑ จบ
ทุจจริตวรรคที่ ๔ จบ
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
๑. ทุจจริตสูตร
๒. ทิฏฐิสูตร
๓. อกตัญญุตาสูตร
๔. ปาณาติปาตีสูตร
๕. ปฐมมัคคสูตร
๖. ทุติยมัคคสูตร
๗. ปฐมโวหารปถสูตร
๘. ทุติยโวหารปถสูตร
๙. อหิริกสูตร
๑๐. ทุปปัญญสูตร
๑๑. กวิสูตร
เชิงอรรถ
A จินตากวี คือ ผู้รู้เชี่ยวชาญในศิลปะการประพันธ์บทกลอน ตามแนวความคิดของตน (องฺ.จตุกฺก.อ. ๒/๒๒๑-๒๓๑/๔๔๐)
B สุตกวี คือ ผู้เชี่ยวชาญในศิลปะการประพันธ์ตามที่ได้ฟังมา (องฺ.จตุกฺก.อ. ๒/๒๒๑-๒๓๑/๔๔๐)
C อัตถกวี คือ ผู้เชี่ยวชาญในศิลปะการประพันธ์ โดยอาศัยความหมายสั้นๆ แล้วขยายความให้พิสดาร(องฺ. จตุกฺก.อ. ๒/๒๒๑-๒๓๑/๔๔๐)
D ปฏิภาณกวี คือ ผู้เชี่ยวชาญในศิลปะการประพันธ์ โดยใช้ปฏิภาณของตน ในลักษณะแต่งกลอนสดเหมือน พระวังคีสเถระ (องฺ.จตุกฺก.อ. ๒/๒๒๑-๒๓๑/๔๔๐)
บาลี
รออัพเดต
อรรถกถา
รออัพเดต