๑. ฆัตวาสูตร
ว่าด้วยการฆ่า
[๙๔๓] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของ
อนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตกรุงสาวัตถี
[๙๔๔] ครั้งนั้น ท้าวสักกะจอมเทพเสด็จเข้าไปเฝ้า
พระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ถวายอภิวาทพระผู้มีพระภาคแล้วประทับยืนอยู่ ณ ที่
สมควร ท้าวสักกะจอมเทพได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคด้วยคาถาว่า
บุคคลฆ่าอะไรได้จึงอยู่เป็นสุข
ฆ่าอะไรได้จึงไม่เศร้าโศก ข้าแต่พระโคดม
พระองค์ทรงพอพระทัยการฆ่าธรรมอย่างหนึ่ง คืออะไร
[๙๔๕] พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า
บุคคลฆ่าความโกรธได้จึงอยู่เป็นสุข
ฆ่าความโกรธได้จึงไม่เศร้าโศก ท้าววาสวะ
พระอริยะทั้งหลายสรรเสริญการฆ่าความโกรธ
ซึ่งมีรากเป็นพิษ มียอดหวาน
เพราะบุคคลฆ่าความโกรธนั้นได้แล้ว จึงไม่เศร้าโศก A
ฆัตวาสูตรที่ ๑ จบ
เชิงอรรถ
A ดูเทียบคาถาข้อ ๗๑ หน้า ๗๙ ในเล่มนี้

ฆตฺวาสุตฺต
[๙๔๓] เอก สมย ภควา สาวตฺถิย วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส
อาราเม ฯ อถ โข สกฺโก เทวานมินฺโท เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺต อภิวาเทตฺวา เอกมนฺต อฏฺาสิ ฯ
[๙๔๔] เอกมนฺต ิโต โข สกฺโก เทวานมินฺโท ภควนฺต คาถาย
อชฺฌภาสิ
กึสุ ฆตฺวา ๑ สุข เสติ กึสุ ฆตฺวา น โสจติ
กิสฺสสฺส ๒ เอกธมฺมสฺส วธ โรเจสิ โคตมาติ ฯ
[๙๔๕] โกธ ฆตฺวา สุข เสติ โกธ ฆตฺวา น โสจติ
โกธสฺส วิสมูลสฺส มธุรคฺคสฺส วาสว
วธ อริยา ปสสนฺติ ต หิ ฆตฺวา น โสจตีติ ฯ
******************

๑ ม. ยุ. เฉตฺวา ฯ สพฺพตฺถ เอว าตพฺพ ฯ ๒ ม. กิสฺสสฺสุ ฯ

ฆัตวาสูตรที่ ๑ แห่งตติยวรรคมีเนื้อความกล่าวมาแล้ว.