๒. เวณฑุสูตร
ว่าด้วยเวณฑุเทพบุตร
[๒๕๔] เวณฑุเทพบุตรยืนอยู่ ณ ที่สมควรแล้ว ได้กล่าวคาถานี้ในสำนักของ
พระผู้มีพระภาคว่า
ชนเหล่าใดนั่งใกล้พระสุคต
มอบตนไว้ในศาสนาของพระโคดม
ไม่ประมาท ตามศึกษาอยู่
ชนเหล่านั้นถึงความสุขแล้วจริง
[๒๕๕] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า (เวณฑุ)
ชนเหล่าใดเป็นผู้เพ่งพินิจ
ตามศึกษาในบทคำสอนที่เรากล่าวไว้แล้ว
ชนเหล่านั้นไม่ประมาทตลอดเวลา
ไม่พึงไปสู่อำนาจแห่งมัจจุ
เวณฑุสูตรที่ ๒ จบ

เวณฺฑุสุตฺต
[๒๕๔] เอกมนฺต ิโต โข เวณฺฑุ เทวปุตฺโต ภควโต สนฺติเก
อิม คาถ อภาสิ
สุขิตา วต เต มนุชา สุคต ปยิรุปาสิย
ยุฺช ๑ โคตมสาสเน อปฺปมตฺตานุสิกฺขเรติ ฯ
[๒๕๕] เย เม วุตฺเต สตฺถิปเท [เวณฺฑูติ ภควา] อนุสิกฺขนฺติ ฌายิโน
กาเล เต อปฺปมชฺชนฺตา น มจฺจุวสคา ๒ สิยุนฺติ ฯ
******************

๑ สี. ยชฺช ฯ ม. ยุฺช ฯ ๒ โป. ยุ. มจฺจุวสงฺคา ฯ

อรรถกถาเวณาฑุสูตร
พึงทราบวินิจฉัยในเวณฑุสูตรที่ ๒ ต่อไป :-
คำว่า เวณฑะ [บาลีว่า เวณฑุ] เป็นชื่อของเทพบุตรองค์นั้น. บทว่า
ปยิรุปาสิย ได้แก่ เข้าไปนั่งใกล้. บทว่า อนุสิกฺขเร ได้แก่ ศึกษา.
บทว่า สตฺถปเท ได้แก่ บท คือ คำสั่งสอน. บทว่า กาเล เต อปฺปมชฺ-
ชนฺตา ได้แก่ กระทำความไม่ประมาทในกาล.
จบอรรถกถาเวณฑุสูตรที่ ๒