กามสุตฺต
[๒๑๓] กิมตฺถกาโม น ทเท กึ มจฺโจ น ปริจฺจเช
กึสุ มุฺเจยฺย กลฺยาณึ ปาปิกฺจ น โมจเยติ ฯ
[๒๑๔] อตฺตาน น ทเท โปโส อตฺตาน น ปริจฺจเช
วาจ มุฺเจยฺย กลฺยาณึ ปาปิกฺจ น โมจเยติ ฯ

 

อรรถกถากามสูตร
พึงทราบวินิจฉัยในกามสูตรที่ ๘ ต่อไป :-
บทว่า ไม่พึงให้ซึ่งตน นี้ ท่านอธิบายว่า ยกเว้นพระโพธิสัตว์
ทั้งหลายแล้ว บุคคลไม่พึงให้ซึ่งตนโดยการทำตนให้เป็นทาสของผู้อื่น. บทว่า
น ปริจฺจเช อธิบายว่า ยกเว้นพระโพธิสัตว์ทั้งหลายนั่นแหละ บุคคลไม่พึง
สละซึ่งตนให้แก่สัตว์ทั้งหลายมีสีหะและพยัคฆ์ร้ายเป็นต้น. บทว่า กลฺยาณิ
ได้แก่ วาจาสุภาพอ่อนโยน. บทว่า ปาปิกํ คือ วาจาหยาบคาย.
จบอรรถกถากามาสูตรที่ ๘