๘. กามสูตร
ว่าด้วยผู้ต้องการประโยชน์
[๒๑๓]เทวดาทูลถามว่า
กุลบุตรผู้ต้องการประโยชน์
ไม่ควรให้อะไรเล่า ไม่ควรสละอะไรเล่า
อะไรเล่าที่ดีควรปล่อย แต่ที่ไม่ดีไม่ควรปล่อย
[๒๑๔] พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า
บุรุษไม่ควรให้ตน ไม่ควรสละตน
วาจาที่ดีควรปล่อย แต่วาจาที่ไม่ดีไม่ควรปล่อย
กามสูตรที่ ๘ จบ

กามสุตฺต
[๒๑๓] กิมตฺถกาโม น ทเท กึ มจฺโจ น ปริจฺจเช
กึสุ มุฺเจยฺย กลฺยาณึ ปาปิกฺจ น โมจเยติ ฯ
[๒๑๔] อตฺตาน น ทเท โปโส อตฺตาน น ปริจฺจเช
วาจ มุฺเจยฺย กลฺยาณึ ปาปิกฺจ น โมจเยติ ฯ

 

อรรถกถากามสูตร
พึงทราบวินิจฉัยในกามสูตรที่ ๘ ต่อไป :-
บทว่า ไม่พึงให้ซึ่งตน นี้ ท่านอธิบายว่า ยกเว้นพระโพธิสัตว์
ทั้งหลายแล้ว บุคคลไม่พึงให้ซึ่งตนโดยการทำตนให้เป็นทาสของผู้อื่น. บทว่า
น ปริจฺจเช อธิบายว่า ยกเว้นพระโพธิสัตว์ทั้งหลายนั่นแหละ บุคคลไม่พึง
สละซึ่งตนให้แก่สัตว์ทั้งหลายมีสีหะและพยัคฆ์ร้ายเป็นต้น. บทว่า กลฺยาณิ
ได้แก่ วาจาสุภาพอ่อนโยน. บทว่า ปาปิกํ คือ วาจาหยาบคาย.
จบอรรถกถากามาสูตรที่ ๘